Gezondheid, Klimaatneutraliteit

[Studenten essay] Zuiverend water

Het jaar 2050 alweer. Het is 25 jaar geleden dat ik mijn studie aan de Rijksuniversiteit Groningen heb afgerond. Wat een mooie dingen zijn er in deze tijd voor de mensheid gebeurd! Je kunt wel zeggen dat we als mens echt vooruitgang hebben geboekt. Gelukkig is de CO2-uitstoot door duurzamere technieken flink gedaald. Naast het redden van de aarde zijn er ook veel mensenlevens gered. De nieuwe en vooral betere technieken om vervuild water te zuiveren hebben daarbij veel geholpen. En ik ben heel blij dat ik daaraan heb kunnen bijdragen.

Wat hebben we er een puinhoop van gemaakt in 2025. We wisten dat we de aarde moesten behouden en schoon moesten houden. Toch werd er niets anders gedaan dan afval dumpen. En het ergste van alles, iets wat vandaag ondenkbaar is, alle gevaarlijke stoffen zijn in het water geloosd. Alsof het niets is, alsof al die stoffen geen invloed zouden hebben op het leven, zowel boven als onder water. Daarnaast werd ook schoon drinkwater schaarser. Niet alleen in de arme en droge landen, maar over de hele wereld. Mensen hebben het moeilijk. Dit waren de grootste redenen dat ik heb geholpen om het water in de wereld te zuiveren.

Samen met een team van excellente chemici over de hele wereld heb ik gewerkt aan nieuwe innovaties om water efficiënter en duurzamer te zuiveren. Mijn deel van het onderzoek was het vinden van een duurzame manier om residuen van bestrijdingsmiddelen uit drinkwater te zuiveren. Ook werd ik geholpen door het grootste waterzuiveringsbedrijf van die tijd: ‘WaterRecycle’. Dit bedrijf is opgericht in 2028 en heeft mij en mijn team geholpen met dit onderzoek.

Tijdens ons onderzoek kwamen we erachter dat er nog geen manier was gevonden om alle gevaarlijke stoffen uit het water te halen. Ik ben dan ook druk bezig geweest met het ontwerpen van een nieuw systeem. In het begin waren er veel tegenslagen. Veel ideeën werkten niet. Sterker nog, ik kreeg het gevoel dat er helemaal geen betere manier was om het te zuiveren.

Toch ben ik met mijn team doorgegaan en heb ik een goede duurzame manier weten te vinden. We hebben een idee kunnen ontwikkelen voor een machine die op basis van de bindingen tussen de moleculen het verschil kan detecteren tussen water en andere stoffen. Deze stoffen kunnen door deze machine ‘aangetrokken’ worden, waarna ze uit het water gehaald kunnen worden. Deze methode heeft niet alleen een hoger rendement dan de voorgaande methoden, maar is ook duurzamer. De machine kan eenvoudig worden gereinigd en opnieuw worden gebruikt.

Dit project van alle onderzoekers heeft het tekort aan schoon water sterk verminderd en de oceanen zijn weer schoon. Bijna iedereen heeft nu voldoende schoon drinkwater. Ik beschouw het nog steeds als een grote eer dat ik mocht meewerken aan dit onderzoek.

Tekst: Niels Manning  ‘Finalist Nationale Scheikunde Olympiade 2021’

Meer over de Nationale Scheikunde Olympiade:
ChemistryNL awards students with Kanjer Prijs and Sustainability Award
Winners National Chemistry Olympiad 2021

 

Vond je dit interessant?

Deel dit artikel dan met jouw omgeving

De ChemistryNL Times artikelen bevatten verhalen over het onderzoek en de missiegedreven innovaties van vandaag, met een doorkijkje naar 2050.